Ben je docent, coach, therapeut of 4de jaars student werkzaam met mensen met angst, depressie, PTSS of een eetstoornis. Dan kun je nog voor de zomer de 3 daagse training lichaamsbeleving te volgen.
Deze training is ten opzichte van eerdere jaren herzien met de laatste inzichten op het gebied van de Body-Mind-Brain connectie.
Voor verdere informatie klik training lichaamsbeleving
Maak je niet klein. Blijf staan!
Maar je niet klein, blijf staan en voel de kracht van zelfwaardering. Mensen met vertrouwen zitten lekker in hun vel, geloven in zichzelf en hun omgeving, kijken positief naar het leven. Zij zien mogelijkheden in het leven, in werk en in de combinatie van werk en privé. Ben je gewend anderen op een voetstuk te plaatsen en jezelf klein te maken. Goed te luisteren naar anderen en je eigen ervaringen voor je te houden. Je te verontschuldigen voor je eigen ruimte en de ander alle vrijheid te bieden?
Acht tips om daar verandering in te brengen:
- Wees je bewust van je uitstraling. Je houding, je blik, je energie. Mensen die stralen zijn goed geaard, in contact met zichzelf en hebben oog voor hun omgeving.
- Blijf jezelf: je ademhaling, je gebaren, je beweging, je stem, je glimlach, je mimiek is je persoonlijke DNA. Als je je lang hebt aangepast ben je dit kwijt geraakt. Zoek uit wie je werkelijk bent.
- Sta stil bij de dingen die lukken. Schrijf ze op, eindig er de dag mee, geef jezelf een compliment en deel het met anderen.
- Daag jezelf uit. Stel een klant bellen of een lastig gesprek voeren niet uit. Blijf rustig staan naast een intimiderende collega en herpak je ademhaling.
- Stop met de zaken waar je niet verantwoordelijk voor bent. Stoppen is een kunst. Ben duidelijk over je wensen, dan kunnen anderen naar mogelijkheden kijken.
- Beoordeel jezelf realistisch. Maak je niet meer en niet minder dan een ander. Heb je een kritische innerlijke stem, ga in dialoog met je bemoedigende stem.
- Formuleer stappen en verbeterpunten. Neem jezelf en je werkzaamheden onder de loep. Overweeg of je nog gezond en ethisch bezig bent.
- Verwacht niet alles van jezelf tegelijk. Er is een heel leven om te werken, te leven en lief te hebben.
Schaamte
Weer leren lopen
De afgelopen maand is het thema schaamte veel aan bod geweest in mijn trajecten. Schaamte voor dat wat je zou willen maar niet durft. Tegenover je werkgever, je collega, je team, je ouders, je partner, de buren, je vrienden.
Wat is dat toch schaamte? Schaamte is in ieder geval niet hetzelfde als schuld. Schuld kun je, juridisch, aantonen. Daarnaast kun je je wel schuldig voelen. Schaamte is iets anders. Schaamte kun je niet aantonen. Schaamte is een subjectieve beleving. Een gevoel over jezelf of zelfs plaatsvervangend over iets of iemand anders. Vaak heeft dit een lagere zelfwaardering tot gevolg of zelf een negatieve lichaamsbeleving.
Schaamte zorgt voor een negatieve ‘self talk’ en het invullen voor de ander. Die iets raar zal vinden. Dit zorgt voor onzekerheid en angst. Mensen maken zich kleiner dan ze zijn. Medewerkers declareren hun onkosten niet, stromen niet door naar betere functies, vragen een lager tarief, leidinggevende wachten te lang met iets aan de kaak stellen, delegeren minder, raken overwerkt. In het privéleven zijn mensen onbeperkt beschikbaar, durven geen nee te zeggen. Je komt in een vicieuze cirkel terecht die de negatieve zelfwaardering telkens bevestigd.
Schaamte ontwikkelt zich soms al op jonge leeftijd, in de peutertijd. Als kinderen letterlijk hun eerste stappen zetten, voor het eerst zelf ergens op af kunnen lopen en op onderzoek uit willen gaan. De leeftijd van de ontwikkeling van de autonomie, expressie en onderzoek. In dezelfde leeftijd waarin ook de morele ontwikkeling zich begint te vormen. De omgeving moedigt het eerste onafhankelijke gedrag aan, spreekt bemoedigend is trots als de peuter de overkant haalt. “Geweldig, fantastisch, goed gedaan!” De omgeving kan ook angstig reageren, over beschermend, bezorgd. “Pas op, je valt, niet zo hard!!” De omgeving kan ook niet reageren, neutraal of vernederend, ongeduldig, agressief. De reactie van de omgeving fungeert als een regulerende spiegel, waarin hechting en veiligheid kan groeien, een eerste gevoel over ik ben (niet) oké, de ander is (niet)oké.
Gelukkig zijn schaamte, een lage zelfwaardering, negatieve lichaamsbeleving en de bijbehorende gevoelens goed te behandelen. Net als andere emoties. Een emotie is een reactie op een gebeurtenis. Een reactie met een lichamelijke component, een ervaringscomponent en een gedragscomponent. In de reactie van en interactie met de omgeving ontstaan cognities. “Fout, dom, nooit meer doen – of juist – goed, oké, uitproberen”
Vanuit de ervaringsleer, zoals in ensceneringen en opstellingen, is het mogelijk gevoelens van schaamte, maar ook andere gevoelens te onderzoeken en te herzien. Door daar actief op te reflecteren ben je in staat anders te handelen, te vicieuze cirkel te doorbreken en te veranderen. Uiting geven aan wat je werkelijk vindt en wilt. De oude ervaring – inclusief de lichamelijke connectie – herkennen. Ervaren dat je regie kunt nemen, kunt delen met anderen, keuzes kunt maken. Om wel je collega aan te spreken, naar anderen te delegeren, nee te zeggen als jij weer gevraagd wordt.
Fout: Contact formulier niet gevonden.
Planning regiobijeenkomsten Brabant coaches en supervisoren 2015
voor en regio Brabant zijn de data gepland en is de inhoud bekend. Supervisoren en coaches kunnen zich opgeven via de site van de LVSC. De eerste workshop staat gepland op maandagavond 9 februari, is in ’s Hertogenbosch en gaat over Loopbaanopstellingen. Info en opgave via https://www.lvsc.eu/activiteitenoverzicht?field_region_tid%5B%5D=20
Een mijlpaal bereikt
Na drie jaar de modules “Lichaamsbeleving” voor anorexia/boulimia en “Weer in beweging komen” voor de BED-ers verzorgd te hebben is er behoefte aan meer vaktherapie voor meerdere programmalijnen. Zo werd er een baan gecreëerd voor een dramatherapeut / psychomotorische therapeut. Helemaal trots ben ik dan dat ook, nu het een van de therapeuten uit de poule is geworden. Ja op sommige plekken verdwijnen banen en op andere komen er weer banen bij. Het stokje doorgeven is ook loslaten. Niet alles willen vasthouden, maar anderen een kans geven.
Een mooie leerzame tijd, een fijn team, een inspirerende samenwerking. Sandra succes en Apanta-GGZ , Annemarie en Juliet bedankt!
Het werken aan de verbetering van een realistische lichaamsbeleving heeft mij weer bij de kern van mijn vakgebied gebracht. Dat de belichaamde cognitie en de bewustwording van die belichaming centraal staat in de verandering van knellende patronen. Dit geef ik graag door aan therapeuten die deze methodiek willen leren toepassen aan mensen die iets willen doorbreken.
Loslaten is niet het verleden betreuren, maar groeien en leven naar de toekomst. Loslaten is minder angst en meer liefhebben.
Fout: Contact formulier niet gevonden.
Twijfel
Mag je zijn wie je bent? Twijfel je over ouderschap of je wel een ‘goede’ dochter of zoon bent? Je partner nog kunt inspireren? Neem dan 4 minuten om naar dit filmpje te kijken.
https://www.youtube.com/watch?v=K1_mzacPIyc
Lichaamsbeleving – Liefde voor je lijf
Lichaamsbeleving staat centraal in de training “Liefde voor je lijf”, die 6 november van start gaat. Er is een groep voor mensen met een verstoorde lichaamsbeleving en voor mensen die het juist moeilijk vinden om in beweging te komen. Informatie en opgeven is mogelijk via https://wp.me/P55ahC-1
Hulpverleners leren in een 3 daagse training methodisch een verstoorde lichaamsbeleving te behandelen, info en opgave via https://wp.me/P4NLBq-1V
Het lichaam weet
Je hebt al gereageerd voordat je je bewust bent van de volledige situatie. Je emotie en gedrag reageren sneller dan je denken. Je hebt al een handreiking gedaan voordat je beseft dat je zelf een overvolle agenda hebt. Lichamelijke reacties zijn al ingezet voordat je mentale bewustzijn in actie komt.
Onze vecht – vlucht reflex wordt in de eerste jaren van het leven aangelegd, op sensorisch, emotioneel, lichamelijk niveau. Mentale activiteiten vragen om woorden en taal, ontstaan later. Het gevoel van veiligheid ontstaat allereerst sensorisch in het fysieke contact. Daar komen geen woorden aan te pas.
Dr. David Servan-Schreiber onderbouwd in ‘Uw brein als medicijn’ hoe dat in de hersenen werkt. “De bouw van het emotionele brein is heel wat eenvoudiger dan die van de neocortex. In tegenstelling tot de neocortex, zijn bij het limbisch systeem de meeste gebieden niet opgebouwd in regelmatige lagen van neuronen die informatieverwerking mogelijk maken: de neuronen zijn er min of meer met elkaar versmolten. Als gevolg van de meer rudimentaire structuur is de informatieverwerking door het emotionele brein ook een stuk primitiever dan die binnen de neocortex. Maar hij verloopt sneller en is beter aangepast aan reacties die essentieel zijn voor overleving. Zo kan in een donker bos een op een slang lijkend stuk hout op de grond een angstreactie teweegbrengen. Zelfs nog voordat andere delen van de hersenen de analyse hebben kunnen voltooien om te concluderen dat het om een ongevaarlijk voorwerp gaat, heeft het emotionele brein, op basis van zeer onvolledige en dikwijls foutieve informatie, al een overlevingsreactie losgemaakt die van toepassing leek. Zelfs het weefsel van het emotionele brein is anders dan dat van de neocortex. Wanneer bijvoorbeeld het herpes- of het hondsdolheidsvirus de hersenen aanvalt, wordt alleen het diepgelegen brein aangetast, niet de neocortex. Daarom is de eerste manifestatie van hondsdolheid een volstrekt abnormaal emotioneel gedrag.
Het limbisch systeem ‘vormt een commandopost die constant informatie ontvangt uit de verschillende delen van het lichaam en daarop op de geëigende manier reageert en zo het fysiologisch evenwicht instandhoudt: de ademhaling, het hartritme, de bloeddruk, de eetlust, de slaap, het libido, de afscheiding van hormonen en zelfs het functioneren van het immuunsysteem staan onder zijn toezicht. De rol van het limbisch systeem is waarschijnlijk het bewaren van het evenwicht tussen de verschillende functies. De ‘homeostase’, het dynamische evenwicht dat ons in leven houdt. Zo bezien zijn onze emoties niet meer dan de bewuste beleving van een omvangrijk geheel van fysiologische reacties die voortdurend de activiteit van de biologische systemen in het lichaam bewaken en deze afstemmen op de dwingende prikkels vanuit de interne en externe omgeving. Het emotionele brein staat dus in een haast nog intiemer contact met het lichaam dan met het cognitieve brein. En dat is dan ook de reden dat het dikwijls eenvoudiger is tot de emoties door te dringen via het lichaam dan via de taal.
Contact
Een communicatieproces bestaat uit iemand die ‘praat’, iemand die luistert en de inhoud, de woorden. En toch is het iets complexer als we weten dat woorden maar 20% van de communicatie bepalen, waar wordt dan de andere 80% door ingevuld. Praten en luisteren zijn twee verschillende dingen. Als je praat wil je de ander deelgenoot maken van jouw mening, opvatting, gevoelens. Als je luistert probeer je te horen en begrijpen wat de ander bedoelt. Dit lijkt eenvoudig. Om zicht te krijgen op wat communicatie is en hoe het werkt. Wat je wel of niet kunt doen om de relatie met de ander te verbeteren maken we onderscheiden tussen:
- Verbale communicatie, dit is datgene wat je letterlijk zegt.
- Non-verbale communicatie, is datgene wat je uitdrukt, de toon waarop je iets, je lichaamshouding, gezichtsuitdrukking enzovoort.
In de communicatie is dus niet alleen wat je zegt van belang maar ook de non-verbale aspecten bepalen of je de boodschap goed overkomt. Denk hierbij aan:
- Oogcontact. Door iemand aan te kijken laat je merken dat je je richt op de ander.
- Houding. Door jezelf groot of klein te maken, door een gespannen of ontspannen houding heb je een andere uitstraling
- Gezichtsuitdrukking. De gezichtsuitdrukking geeft samen met je lichaamshouding een indruk hoe je je voelt
- Stem. Volume en toon kunnen duidelijk maken hoe je iets bedoelt. Met name de intonatie komt binnen en bepaald 40% van de non verbale communicatie.
Er is altijd sprake van communicatie ook als er geen verbale communicatie is. Bij actief niet verbaal communiceren, communiceer je non-verbaal over de relatie. Tussen diegene die praat en diegene die luistert kunnen verschillen zijn in hoe de bedoeling van een boodschap en hoe deze gehoord wordt. Dit gebied van de interpretatie levert nogal eens misverstanden op, het gevoel niet begrepen te worden. Door deze communicatie op te delen in verschillende stappen kunnen misverstanden voorkomen worden:
- Wat neem je waar?; alle zintuig geven informatie
- Welke prikkels, neigingen, gevoelens komen voorbij
- Maak onderscheid tussen waarneming, gedachte, gevoel en interpretatie
- Neem dat mee in je reactie
- Opnieuw betekenis geven aan de relatie
Door soms deze stappen te oefenen kan contact hersteld of verdiept worden.
Stress
Stress is een veelvoorkomende klacht waar je thuis of op het werk mee te maken kunt krijgen. Of je iets als stress ervaart heeft te maken met je persoonlijke eigenschappen en je houding tot je omgeving. Iemand die bijvoorbeeld erg onzeker is kan stress ervaren als hij een vraag moet stellen in een groep. Deze stress kan leiden tot hoofdpijn, piekeren, slapeloosheid, spanningen in de schouders en nek, kortademigheid, hartkloppingen, verstoringen van het eetpatroon, overmatig middelengebruik, verminderde concentratie, misselijkheid en herhaaldelijk kort of langdurig verzuim al dan niet met een burn-out. Dit klinkt wellicht overdreven als je geen last hebt van stress, goed kunt schakelen, los kunt laten, bezig kunt zijn in het hier en nu. En iets van stress heb je nodig, immers zonder stress ook geen prestatie. Stress zorgt voor geconcentreerde aandacht, een alert lijf en een actieve geest.
Hoe komt het dan dat stress mensen uit balans kan halen en klachten veroorzaakt? Dit voert terug op onze verre voorouders en het vermogen om zich te kunnen beschermen tegen gevaar en dreiging. We hebben sinds de oertijd het vermogen te vechten, te vluchten of te bevriezen ontwikkeld. Deze fight, flight or freeze reactie is actief bij dreiging en gevaar. De ervaringen in het leven met dreiging en angst en de effectiviteit van je reactie zijn essentieel voor het ontwikkelen van stress en het vermogen tot stresshantering.
Bij stress komen de stresshormonen, adrenaline, noradrenaline en cortisol vrij. Dit heeft invloed op de hartslag, ademhaling, transpiratie en de bloedsuikerspiegel. Door het vrijkomen van cortisol wordt tevens het immuunsysteem verlamd. Stress is vergelijkbaar met veerkracht, is er te weinig stress dan is er te weinig energie om te presteren, is er teveel stress dan kan de veerkracht bij elk moment knappen. Zet je stress af op een stressthermometer van 0 – 10, dan is een score onder de 4 een gezonde score. Naarmate je hoger op de stressladder komt is het moeilijker stress naar beneden te brengen en wordt onze vecht, vlucht reactie steeds alerter. Komt de stress boven deze drempel dan kunnen er klachten ontstaan. Over het algemeen geeft het lichaam signalen af dat de drempel bereikt is echter als je geleerd hebt deze lichaamssignalen te negeren, vindt dat je nog wel door kunt gaan dan wordt het steeds moeilijker signalen te herkennen. De begeleiding bij stresshantering is gericht op het herkennen van drempel waarin gezonde stress overgaat naar ongezonde stress en op het verminderen van ongezonde stress. Deze aanpak richt zich op 3 gebieden:
- Het zenuwstelstel en lichaamsbewustzijn door middel van ademhaling, hartcoherentie, beweging en herkennen van lichaamssignalen
- Het gebied van de emoties, door emoties te leren herkennen, anders te uiten en gedragsalternatieven in te zetten, of pijnlijke emoties te verwerken.
- Verandering van vaste patronen en leefstijl, door bewustwording en verandering van knellende en ongezonde patronen in het dagelijks leven en werken.
Fout: Contact formulier niet gevonden.