MORELE STRESS

📚 De komende maand neem ik jullie graag mee in een aantal boeken. Over supervisie, organisatiebegeleiding en preventie van stress in het werk. Deze week is dat het boek Gevangen in het systeem: Morele stress en verwonding in het gevangeniswezen geschreven door George Scholte.

🍀 Morele verwonding is het proces waarbij mensen innerlijk beschadigd raken, doordat zij niet kunnen handelen in overeenstemming met hun eigen morele overtuigingen of waarden.

🍀Daarbij plaatst Scholte het gevangeniswezen naast andere “hoogimpactberoepen” zoals leger, politie of jeugdzorg. 

🍀Vanwege mijn rol als supervisor en intervisor binnen de forensische geneeskunde, forensische psychiatrie, huisartsen, het sociaal domein en de jeugdzorg. Heb ik te maken met professionals die morele stress oplopen  

📚 Scholte baseert zich op zestien interviews met voornamelijk geestelijk verzorgers (in Nederland en Vlaanderen), aangevuld met enkele bewaarders en verpleegkundigen. De focus ligt op situaties waarin medewerkers als het ware “gevangen” zitten in het systeem. Hun morele idealen niet kunnen waarmaken door bijvoorbeeld beleidsmatige, organisatorische, wettelijke kaders.
In het boek is aandacht voor de ethische, psychologische en maatschappelijke dimensies: hoe machteloosheid, schuldgevoel, innerlijke verscheurdheid ontstaan.

💡Belangrijke inzichten zijn: 

  • Morele stress vs. morele verwonding
  • “Morele stress” ontstaat wanneer iemand wordt geconfronteerd met een zakelijke situatie die botst met z’n morele waarden (bijv. het weten wat te doen, maar niet kunnen doen).
  • Wanneer die stress cumulatief is of onbehandeld blijft, kan het leiden tot “morele verwonding”: blijvende littekens in het morele zelfbeeld, het vertrouwen in eigen handelen of in de organisatie.
  • In het gevangeniswezen komt dit voor bij medewerkers die bijvoorbeeld taken hebben die zij moreel lastig vinden, of die slachtoffer zijn van het systeem zelf.
  • Het gevangeniswezen is een sterk gereguleerd, hiërarchisch systeem met duidelijke straf- en veiligheidsregels. Daardoor ontstaan spanningen tussen waarden zoals zorg, herstel, menselijke waardigheid enerzijds en veiligheid, controle, repressie anderzijds.
  • Zowel gedetineerden als personeel zijn in zekere zin “gevangen” in die systeemlogica: medewerkers kunnen zich machteloos voelen, gedetineerden ervaren afhankelijkheid, verlies van autonomie in verhouding tot de staf.

🍀Scholte benadrukt dat het personeel niet alleen fysieke of veiligheidsuitdagingen heeft, maar ook morele uitdagingen: ‘Hoe rechtvaardig is mijn handelen?’, ‘Hoe houd ik mijn morele kompas zonder dat ik breek?’ Scholte pleit ervoor dat er meer oog komt voor morele ruimte binnen het systeem: ruimte voor twijfel, kwetsbaarheid, dialoog.

🍀Het boek roept op tot reflectie. Organisaties zouden mechanismen moeten ontwikkelen om morele stress bespreekbaar te maken en medewerkers te ondersteunen in ethische reflectie en integriteit.

🍀Het boek is relevant voor:

📚 Medewerkers in hoogimpactberoepen” zoals bij justitie, forensische psychiatrie, leger, politie of jeugdzorg. Denk daarbij aan geestelijke verzorgers, personeelsbegeleider, supervisoren en opleiders om inzicht te krijgen in wat werken in zulke contexten vraagt.

📚 Docenten, supervisoren, studenten en onderzoekers in het sociaal werk, verpleegkunde, beveiliging, rechten, psychologie, pastorale theologie of ethiek die professionals opleiden in hoogimpactberoepen.

📚Beleidsmakers en bestuurders om de implicaties van systeemkeuzes voor menselijk handelen en waarden te overzien.

📚Bredere publiek dat wil begrijpen wat “werken in de gevangenis” echt betekent — niet alleen in termen van veiligheid en straf, maar ook in morele, psychologische zin.

🍀 Het is van belang morele stress en andere spanningsvelden te kunnen bespreken. Begeleide intervisie en in supervisie bieden daarvoor een methodiek tot verdieping. Veel organisaties kiezen voor een instellingssupervisor als personeelsbeleider.
💡Dinsdag 18 november komen we met supervisoren werkzaam in het gevangeniswezen en de forensische psychiatrie bij elkaar.

👉 Ben je werkzaam als teamcoach bij de politie, supervisor in het gevangeniswezen, personeelsbegeleider in de forensische psychiatrie? Verzorg je begeleide intervisie binnen deze doelgroep of andere hoogimpactberoepen? Ben je docent, supervisor binnen deze beroepen? Dan is dit boek een verrijking voor je.
Wil je sparren, collegiale consultatie of een Leersupervisie traject? Stuur me dan een whatsapp bericht of een bericht via de contactpagina.

Meerdere fasen tegenlijk

Bij de herziening van de handleiding voor het Teamraster kwam ik weer dit oude schema tegen van teamontwikkelingsfasen en groepsfasen, gepubliceerd in Teams in welzijn- en gezondheidszorg. Overigens laat de praktijk zien dat deze fasen met meerdere tegelijk aanwezig zijn. In de samenwerking teams en zeker in teams waar medewerkers van elkaar afhankelijk zijn in de uitvoering.

De genoemde fasen van Levine, Reimerswaal en Tuckman gaan uit van tijdelijke bestaan van teams of groepen, zoals bij projectteams, trainingsgroepen of cliëntgroepen het geval is. Deze vaak lineaire gedachtes over teamontwikkeling blijken te eenzijdig te zijn voor teams binnen de non-profit sector. In deze sector is er eerder sprake van doorgaande teams en zelden van deze eindige teams. De samenstelling van een non-profit team kan in de loop van jaren sterk wisselen. Teams hebben continu te maken met dynamiek uit de boven- en onderstroom. Het teamraster onderscheid 6 thema’s waarbij de boven- en de onderstroom zichtbaar en bespreekbaar worden. De thema’s zijn visie, missie, doelstelling – afspraken en processen – taken en rollen – communicatie en cultuur – emoties en meningsverschillen – persoonlijke patronen. De vraag “Wat doen we al en wat willen we ontwikkelen geeft richting aan de ontwikkelstap.

Terug en vooruit

Ruim tien jaar geleden verhuisde ik met mijn bedrijf, In Scène, naar Strijp-S. Destijds waren de laatste resten van de ‘verboden stad’ nog duidelijk zichtbaar. Zoals de slagboom van Philips aan de Glaslaan waar ondernemers en bezoekers zich moesten melden.
Sinds die tijd is de ontwikkeling van het gebied in volle gang. Ik ben altijd al geboeid geweest door grote bouwprojecten. Een bouwplaats waar afbraak, grondwerk en heropbouw plaats maakt voor iets nieuws. De inrichting en de ontwikkeling van dit meerjarenproject zijn te volgen via de site van Strijp-S
Binnen In Scène heb ik me het afgelopen jaar ook met herinrichting bezig gehouden. Wat blijf ik doen en wat stoot ik af? Dit snoeien was nodig om ruimte te maken voor schrijven, een familieverhaal, een roman, een studieboek. In bouwtermen zou je zeggen het bestek is klaar de aannemer kan beginnen.
Inmiddels heb ik mijn praktijk weer anders ingericht en zijn de trainingen voor dit jaar zijn weer gepland. Drie trainingen staan daarin centraal:

Alle trainingen zijn geaccrediteerd door de LVSC en de Intervisetraining ook door Registerplein.

Vastzitten in vechten of vluchten

De aandacht voor ervaringen in de vroegste kinderjaren is weer groeiende. Door de kennis over stress en hoe je alarmsysteem vanaf de conseptie ervaringen opgeslagen heeft in fysieke sensaties. Door de kennis over wat er in het brein en lichaam gaande is wanneer er zich stress situaties voordoen en oude sporen eveneens geactiveerd worden. Niemand kan dat beter verwoorden dan Bessel van der Kolk en Erik Scherder.  Bessel van der Kolk doet al meer dan 25 jaar onderzoek naar de werking van het brein bij o.a. trauma. Zijn werk  The body keeps the score werd vorig uitgebracht in het Nederlands onder de titel Traumasporen. Erik Scherder kennen we o.a. vanwege zijn colleges over bewegen en muziek. Hij is een voorstander van creatieve expressie  vanwege de positieve effecten ervan op het brein.
De eerste week van oktober zal voor de eerste keer de week van de vaktherapie plaatsvinden. Door heel Nederland zijn er workshops te volgen. Ik richt me die week graag op praktijkhouders die overwegen multidisciplinair te gaan werken of nieuwsgierigen die de Kracht van ervaren willen meemaken.

Individuele oplossingen voor gelijke kansen

Inspirerende ontmoetingen hebben mij geraakt en niet meer los gelaten. Wat is het toch fascinerend om op onverwachte momenten mensen te ontmoeten waarmee je ideeën uitwisselt, synchronie ervaart, je verbonden voelt terwijl je ook de verschillen kunt laten bestaan. Zo werd ik onlangs getroffen door Jac van der Klink, tijdens zijn lezing over Capability Approach tijdens het Tranzo -Geestdrift symposium Hoe te helpen bij ‘herstel’ binnen de GGZ? Goede zorg voor cliënten en medewerkers. De waarde zit in het werken zelf. Werk moet niet de gezondheid aantasten. Werk moet voldoening geven en bijdragen aan persoonlijke behoeften en ambities. Organisaties die de toekomst gaan maken investeren in mensen en menselijk kapitaal, in goed personeelsbeleid en in een werkomgeving waarin mensen zich gewaardeerd en waardevol voelen. Aldus Klink. De Capability Approach waarvan Nussbaum en Sen de grondleggers zijn gaat uit van de vermogensbenadering. Niet het bruto nationaal product zou centraal moeten staan bij het maken van beleid, maar de mogelijkheden van de mensen. Zij gaan uit van het recht op een minimumniveau van vermogens waarmee elke mens in staat is volwaardig te functioneren, zoals onder meer lichamelijke gezondheid en onschendbaarheid, verbeeldingskracht en sociale banden.
Niet in de laatste plaats werd ik geraakt omdat ik in mijn praktijk mensen tegenkom die langdurig hun gezondheid op de proef stellen, blijven doorwerken als het niet meer kan, zichzelf voorbij lopen en hun grenzen niet meer ervaren omdat ze het zo gewend zijn daaraan voorbij te gaan. Uit angst voor ontslag, hun leidinggevende of het gevoel niet goed genoeg te zijn. Hier begint voor mij de uitdaging om de vermogensbenadering werkelijk uit te dragen. Oplossingen zijn niet voor iedereen gelijk, juist daarin wordt een beroep gedaan op mijn creativiteit. Om af te stemmen op de vermogens van de ander en samen te zoeken naar passende mogelijkheden.
 

Stress de baas

Ongeveer 1/3 van de mensen in de WAO heeft last van psychische klachten, vaak als gevolg van stress op het werk. 10% van de Nederlandse beroepsbevolking heeft last van burnout verschijnselen.
Mensen met een sterk verantwoordelijkheidsgevoel in combinatie met perfectionisme hebben het meeste kans op een burn-out. Een burn-out zorgt voor lichamelijke en geestelijke uitputting.
Stress is vergelijkbaar met veerkracht, is er te weinig stress dan is er te weinig energie om te presteren, is er teveel stress dan kan de veerkracht bij elk moment knappen. Zet je stress af op een stressthermometer van 0 – 10, dan is een score onder de 4 een gezonde score. Naarmate je hoger op de stressladder komt is het moeilijker stress naar beneden te brengen en wordt de vecht of vlucht reactie actief. Over het algemeen geeft het lichaam signalen af wanneer deze drempel bereikt is. Als deze signalen langdurig verwaarloosd worden, dan past je lichaam zich aan aan de stressvolle situatie, ontstaan er klachten en wordt het steeds moeilijker deze signalen te herkennen.
Bij stress komen stresshormonen, adrenaline, noradrenaline en cortisol vrij. Dit heeft invloed op de hartslag, ademhaling, transpiratie, de bloedsuikerspiegel en het immuunsysteem.
Begeleiding bij stress en burn-out richt zich op het herkennen waar gezonde stress overgaat in ongezonde stress. De aanpak richt zich op 3 gebieden:

  • Het zenuwstelstel en lichaamsbewustzijn door middel van ademhaling, hartcoherentie, herkennen van lichaamssignalen en neigingen.
  • Het gebied van de emoties, door emoties te herkennen, anders te uiten, grenzen te herkennen. Het ervaren en stellen van grenzen is essentieel in het herstelproces.
  • Bewustwording van een ongezonde leefstijl en verandering van verstikkende patronen.

Herstel van een burn-out kan jaren duren. Naarmate je eerder de klachten herkent en maatregelen neemt, des te kleiner is de kans dat je overspannen raakt. Neem je klachten serieus!
Veel informatie en online trainingen zijn te vinden op stressplein. Wil je liever face to face contact, informeer dan bij je werkgever, bedrijfs- of huisarts naar hun mogelijkheden. Liever rechtstreeks contact stuur dan via deze link een bericht

Regio bijeenkomsten Noord-Brabant

Samen met Şeydâ Buurman-Kutsal organiseren wij voor de LVSC regio Noord Brabant jaarlijks een aantal bijeenkomsten. We hebben het programma voor 2017 bijna rond en we zijn enorm trots op de supervisoren en coaches die hieraan hun bijdrage leveren.
Zoals jullie van ons gewend zijn. Vinden de bijeenkomsten verspreid over Noord-Brabant plaats, dit jaar in Eindhoven, ’s Hertogenbosch en Tilburg. Dit jaar kunnen ook niet leden deelnemen aan deze bijenkomsten. Het programma is te vinden op activiteitenkalender van de LVSC.
De eerste bijeenkomst is gepland op 17 janauri en gaat over De neurobiologie van gesprekken. De bijeenkomst is gepland in ’s Hertogenbosch. Wees er snel bij want de ruimte vlakbij het station is bijna vol.